Model Context Protocol

MCP – kort voor Model Context Protocol – is de brug tussen AI en jouw tools. Een language model is slim, maar blijft zonder hulp vooral een prater. Vol woorden, geen daden.

Met MCP verandert dat. Zie het als een adapter. Het koppelt AI direct aan je systemen en vertaalt gesprekken naar acties. Van een comment in Jira tot data in Google Sheets. Zo bespaar je tijd, verklein je foutkansen en creëer je ruimte om sneller te groeien.

De grootste uitdaging die MCP oplost, is het omzetten van een passief gesprekspartner naar een actieve digitale assistent. Het is echter niet hetzelfde met een agent. Want waar een agent de rol speelt van uitvoerder, is MCP zo gezegd het gereedschap waarmee die agent kan werken. Zonder MCP heeft de agent geen handen om iets mee te doen.

Technisch gezien draait MCP om een gestandaardiseerde manier van integreren. Zowel ChatGPT als Claude ondersteunen al custom connectors die aan de MCP-standaard voldoen. Elke tool binnen MCP heeft duidelijk afgebakende argumenten en context. Daardoor weet een LM precies welke acties het kan uitvoeren en binnen welke grenzen. Belangrijk daarbij is dat beveiliging voorop staat: koppel je een beveiligde API, dan moet de gebruiker eerst gewoon inloggen voordat de LM er iets mee kan doen.

De verwachting is dat MCP steeds breder omarmd wordt. Hoe meer integraties er komen, hoe waardevoller het ecosysteem wordt. Het zou zelfs kunnen uitgroeien tot een standaard binnen AI-systemen, net zoals we nu API-standaarden hebben voor webservices.

MCP maakt AI bruikbaar in de praktijk, omdat het niet alleen praat, maar ook doet. Of je nu een developer bent die dagelijks met Jira werkt, een designer die in Figma zit, of een bedrijf dat processen wil automatiseren: met MCP zet je AI pas echt aan het werk.